Tuesday, January 19, 2010

Sea Urchin Surprise!

yesterday I had to make a short trip to Scheveningen to have a meeting and lunch with a friend who helps me with a project. My friend told me that the beach of Scheveningen was not far from where we were, so afterwards I walked to the beach. While I walked near the water I saw some weird round shapes that I didn't reconize. I picked one up and saw that it was some kind of Sea urchin, looking ahead I saw there were a lot of those little dead animals washed up on the shore. My hoarders instinct took over and I started to pick them up and put them in a small plastic bag. I collected untill my bag was full, I could have collected many more, but I had no more space. I went home, got enthusiatic and read up on Sea Urchins. It seemed I collected the "Echinocardium cordatum" or in common english the "Sea Patato" an irregular shaped Sea Urchin, which can live up to ten years! I looked up what could be the reason of all those dead animals, and I found out they are working to widen the beach not far from where I found them, all the work stirs up the soil where they live in, (they dig themselfs about 4 to 6 inches below the sand and feed on organic material). And they are also very sensitive to the cold, and it has been freezing for weeks here. As a result most of the Sea Urchins living in relative shallow water will not survive, quite sad if you think of it.

But here I was with a bag full of smelly Sea Urchin skeletons in my kitchen. If I wanted to do something with them I at least needed to clean them out and rince them so they wouldn't be so smelly anymore. It was quite some work I can tell you.. I spend a few hours rincing and cleaning the outside and inside of those sea patato's and onces finished I counted 88 and some broken ones. Quite a few for the short walk I did. I'm still thinking what to do with them, I'm leaning towards jewelry, maybe one theatrical necklace.
If anyone has a nice idea let me know!


Gisteren moest ik een kort reisje naar Scheveningen maken voor een vergadering en lunch met een vriend die me helpt met een project. Mijn vriend vertelde me dat het strand van Scheveningen niet ver was van waar we waren, dus na de afspraak liep ik in m'n eentje naar het strand. Terwijl ik in de buurt van het water liep zag ik een aantal rare ronde vormen, die ik niet herkende. Ik pakte er eentje op en zag dat het een soort zee-egel was, toen ik iets verder weg keek zag ik dat er een heleboel van die kleine dode dieren op het strand waren gespoeld. Mijn hamsteraars instinct nam het over en begon ik ze te verzamelen en stopte ze in een klein plastic zakje. Ik verzamelde tot mijn zakje vol was, ik kon nog veel meer verzamelen, maar ik had geen ruimte meer. Ik ging naar huis, werd enthousiast en begon me in te lezen over zee-egels. Het bleek dat ik de "Echinocardium cordatum" of in gewoon nederlands de "Harts-egel" of ook wel de "Zeeklit" had verzameld. Een onregelmatig gevormde zee-egel, die wel tien jaar oud kan worden! Ik probeerde de mogelijke doodsoorzaak te achterhalen van al deze dode diertjes, en ik besefte dat ze vlakbij de plaats waar ik de diertjes vond aan het werk zijn om het strand te verbeteren, al dit werk verstoord de bodem waar ze leven, (ze graven zich over 10 tot 15 centimeter onder het zand en voeden zich met organisch materiaal). En ze zijn ook nog eens erg gevoelig voor de kou, het vriest natuurlijk al weken erg hard hier, ik kwam er ook achter dat die kleine harts-egeltjes geen koud weer kunnen verduren met als gevolg dat het merendeel van de zee-egels die leven in relatief ondiep water het niet overleven, heel triest als je er over nadenkt.

Maar hier stond ik met een tas vol van stinkende zee-egel skeletten in mijn keuken. Als ik iets met de skeletjes wilde doen moest ik ze in ieder geval nodig schoon maken en spoelen zodat ze in ieder geval niet zo hard meer zouden stinken. Het was heel wat werk kan ik zeggen .. Ik ben een paar uur bezig geweest met schoonmaken van de buiten-en binnenkant van de zee-egeltjes. Eenmaal klaar telde ik 88 en een paar die gebroken waren. Nogal wat voor de korte wandeling! Ik ben nog steeds aan het bedenken wat te doen met zoveel zee-egeltjes, ik neig zelf naar sieraden, misschien een theatrale ketting.
Als iemand een leuk idee heeft laat het me weten!






3 comments:

Anonymous said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Yvette said...

gekkerd...ik ken die bevliegingen, die verzamelkoorts...Wieteke mijn huis is vol.

een mooie ketting lijkt me wel wat ze zijn ook heel licht toch?

liefs
yvette

Wieteke I. Opmeer said...

Hoi Yvette,
hihi, leuk om te horen dat meer mensen die bevliegingen hebben,
ja de zee-egeltjes zijn heel licht, dus wie weet zie je volgende keer wel een mooie ketting verschijnen op m'n blog!

liefs Wieteke