Friday, January 29, 2010

second hand and solar dyeing

Yesterday I visited my parents to do some woodwork for some future projects, It was nice to have the company of my parents and it was also nice to do some intens physical labor, instead of my work behind the computer or sewing-machine. I also went with my mother to the small secondhand shop in the village where my parents live. They still have affordable prices and stack their little shop so full of stuff, you can barely walk trough it. At the end of the day I went home satisfied with the woodwork I've done with the help of my father, and also with some treasures found with my mother in the little shop!

Gisteren bezocht ik mijn ouders om hout te bewerken voor een toekomstige project, Het was fijn om het gezelschap van mijn ouders te hebben en het was ook leuk om een wat intensiever lichamelijke arbeid te doen, in plaats van mijn werk achter de computer of naaimachine. Ik ging ook met mijn moeder naar de kleine tweedehands winkel in het dorp waar mijn ouders wonen. Hier hebben ze nog betaalbare prijzen en stapelen ze hun kleine winkel zo vol met spullen dat je er nauwelijks nog doorheen kunt lopen. Aan het eind van de dag ging ik tevreden naar huis, ik was goed opgeschoten met het hout bewerken met de hulp van mijn vader, en ook nam ik wat leuke schatten mee die ik in de kleine winkel had gevonden met mijn moeder.




Once home there was a big box with lot's of goodies I've ordered. Beautiful woolen blankets and some other beautiful fabrics for future dyeing projects as well as something I don't know what to do with. I thought I ordered organic silk yarn so I could also sew with something beautiful and organic, but it turned out to be Mulberry silk sliver, It is a beautiful quality but I can't sew with it. I ordered in my enthousiasm two packages. I think I'm going to send one bag back to swap for some silk yarn and I'm going to experiment with the other one, always up for a challenge! With the other materials, I already started to experiment. I started with felting and managed to create a honeycone pattern into a thinly woven wool, and I've filled some little jars with fabrics and plant material which are now slowly warming on the central heating of my house, it originally is solar dyeing (a concept of India Flint) but with the sun almost invisible and the central heating on for most of the time, I improvised a bit.

Eenmaal thuis was er een bestelling bezorgd, een grote doos met veel leuks. Mooie wollen dekens en een aantal andere mooie stoffen die ik ga gebruiken voor toekomstige verfprojecten, en ook vond ik iets in die grote doos waarvan ik niet wist wat ik ermee moest. Ik dacht dat ik ecologische zijde garen had besteld waar ik mee kon borduren en naaien, maar het bleek moerbei zijde-vezels lont, Het is een mooie kwaliteit, maar ik kan er niet mee naaien. Ik had in mijn enthousiasme twee pakketten hiervan besteld. Ik denk dat ik een zak terug ga sturen met als doel dit om te wisselen voor zijde garen en ik ga 1 zakje houden om mee te experimenteren, ik ben altijd in voor een uitdaging! Met de andere materialen, ben ik al begonnen te experimenteren. Ik begon met vilten en het lukte me om een heel mooi patroon te krijgen in een dungeweven wol, ook heb ik een aantal kleine potjes gevuld met stofjes en planten die nu langzaam opwarmen op de centrale verwarming van mijn huis, het is oorspronkelijk zonne-verven of solar dyeing (een concept van India Flint). Maar met de zon bijna onzichtbaar en de centrale verwarming het meeste van de dag aan geïmproviseer ik een beetje.





Tuesday, January 26, 2010

no impact man book review

This is the first in a series of more book reviews, I decided it was time to build a foundation of knowledge from which myself and my work will benefit. I am choosing books that I find inspirational and have something to say, so keep an eye on the series because maybe you'll find something you also want to read! If you have any suggestion for interesting books let me know!

No Impact Man
the book is the personal view of Colin Beavan trying to eliminate his whole enviromental footprint by making "no impact" for a year. This means no more trash in the bin, no more electricity, no more packaged food and only native foods, no more plane flights, taxi rides, subway rides etc. etc. To make it even more difficult not only he but his wife and his young (around 2 years old at the time) daughter are also compelled to join the experiment.

What already grabs my attention in the first pages is that it truly is a personal adventure, and not as I expected it to be, a more global discription of the year, without going into details much. On the contrary, he writes apparently without shame about his personal situation and he seems very open about what happens between the four walls of his appartment. Struggles with diapers, and the content of his garbage bin are just as easely discribed as the big enviromental studies he quotes from. It almost reades like a novel, he takes you on a journey of his emotions en personal past as well as educating the reader about what is happening to the world as we speak. He try's not to be the pointing finger but sometimes the quotes of enviromental studies and discriptions of the current situations of the planet are quite long and intense.

In the back is a chapter about making changes of your own, with adresses and websites of organisations and people who could prove helpfull. The only thing which also is very obvious, is that most of this chapter is based on New York and America, so people who aren't based in America can't use most of these adresses in this chapter.

So shortly, I had a laugh, a tear, a serious face, and an happy face while reading it, and that is quite remarkable. It makes me also want to change some of my ways. As a result of reading this book I wanted to do things, and that is a good thing!

to check out more:
the site:no impact man
the book or the documentary :















Dit is eerste recentie in een reeks van meer boekbesprekingen,
Ik besloot dat het tijd was om een fundering van kennis op te bouwen wat mijn algehele kennis en werk ten goede zal komen. Mijn keuze van boeken probeer ik te baseren op dingen die ik inspirerend vind en iets te zeggen te hebben, dus een houd een oogje op deze serie, want misschien vind je wel iets wat je zelf ook interessant vindt om te lezen! Als je een suggestie hebt voor boeken die interessant zijn, laat me weten!

No Impact Man
Het boek is het persoonlijke verhaal van Colin Beavan die zijn hele ecologische voetafdruk probeerd te elimineren door het maken van "geen belasting voor het milieu" voor een jaar.Dit betekent geen vuilnis in de vuilnisbak, geen elektriciteit, geen verpakte levensmiddelen en alleen inheems voedsel, geen vliegtuig vluchten , taxiritten, metro ritjes enz. enz. Om het nog moeilijker te maken zijn z'n vrouw en zijn jonge dochtertje ( van ongeveer 2 jaar oud) ook enigszins gedwongen om mee te doen aan het experiment.

wat mij al opvalt tijdens de eerste bladzijden is dat het werkelijk een persoonlijk avontuur is, en niet zoals ik had verwacht, een meer globale beschrijving van het jaar, zonder veel in details te treden. Integendeel, hij beschrijft schijnbaar zonder schaamte zijn persoonlijke situatie en hij lijkt heel open over wat er gebeurt tussen de vier muren van zijn appartement. Worstelingen met luiers, en de inhoud van zijn vuilnisbak worden net zo makkelijk beschreven als de grote milieu-onderzoeken waar hij uit citeert. Het boek leest bijna als een roman, hij neemt je mee op een reis van zijn emoties en persoonlijke verleden en schoolt ondertussen de lezer over de situatie van de wereld. Hij probeert niet een wijzende vinger te zijn, maar soms zijn de quotes van milieu-studies en omschrijvingen van de huidige situatie van de planeet vrij lang en intens.

Achterin bevind zich een hoofdstuk over hoe je zelf veranderingen kunt maken in je eigen situatie, met adressen en websites van organisaties en mensen die erbij nuttig zouden kunnen zijn. Wat wel opvalt, maar ook logisch is, is dat dit grotendeels op New York en Amerika is gericht, waardoor mensen uit andere landen niet alles uit dit hoofdstuk kunnen benutten.

Kortom, ik had een lach, een traan, een ernstig gezicht, en een blij gezicht tijdens het lezen, en dat is heel opmerkelijk. Het maakt dat ik een aantal van mijn gewoonten wil veranderen. Als gevolg van het lezen van dit boek wilde ik dingen doen, en dat is een goede zaak!

om meer te weten te komen
bekijk de site van no impact man 
hier zie je de engelstalige documentaire of het nederlandstalige boek:

No impact man
No impact man
Colin Beavan

Tuesday, January 19, 2010

Sea Urchin Surprise!

yesterday I had to make a short trip to Scheveningen to have a meeting and lunch with a friend who helps me with a project. My friend told me that the beach of Scheveningen was not far from where we were, so afterwards I walked to the beach. While I walked near the water I saw some weird round shapes that I didn't reconize. I picked one up and saw that it was some kind of Sea urchin, looking ahead I saw there were a lot of those little dead animals washed up on the shore. My hoarders instinct took over and I started to pick them up and put them in a small plastic bag. I collected untill my bag was full, I could have collected many more, but I had no more space. I went home, got enthusiatic and read up on Sea Urchins. It seemed I collected the "Echinocardium cordatum" or in common english the "Sea Patato" an irregular shaped Sea Urchin, which can live up to ten years! I looked up what could be the reason of all those dead animals, and I found out they are working to widen the beach not far from where I found them, all the work stirs up the soil where they live in, (they dig themselfs about 4 to 6 inches below the sand and feed on organic material). And they are also very sensitive to the cold, and it has been freezing for weeks here. As a result most of the Sea Urchins living in relative shallow water will not survive, quite sad if you think of it.

But here I was with a bag full of smelly Sea Urchin skeletons in my kitchen. If I wanted to do something with them I at least needed to clean them out and rince them so they wouldn't be so smelly anymore. It was quite some work I can tell you.. I spend a few hours rincing and cleaning the outside and inside of those sea patato's and onces finished I counted 88 and some broken ones. Quite a few for the short walk I did. I'm still thinking what to do with them, I'm leaning towards jewelry, maybe one theatrical necklace.
If anyone has a nice idea let me know!


Gisteren moest ik een kort reisje naar Scheveningen maken voor een vergadering en lunch met een vriend die me helpt met een project. Mijn vriend vertelde me dat het strand van Scheveningen niet ver was van waar we waren, dus na de afspraak liep ik in m'n eentje naar het strand. Terwijl ik in de buurt van het water liep zag ik een aantal rare ronde vormen, die ik niet herkende. Ik pakte er eentje op en zag dat het een soort zee-egel was, toen ik iets verder weg keek zag ik dat er een heleboel van die kleine dode dieren op het strand waren gespoeld. Mijn hamsteraars instinct nam het over en begon ik ze te verzamelen en stopte ze in een klein plastic zakje. Ik verzamelde tot mijn zakje vol was, ik kon nog veel meer verzamelen, maar ik had geen ruimte meer. Ik ging naar huis, werd enthousiast en begon me in te lezen over zee-egels. Het bleek dat ik de "Echinocardium cordatum" of in gewoon nederlands de "Harts-egel" of ook wel de "Zeeklit" had verzameld. Een onregelmatig gevormde zee-egel, die wel tien jaar oud kan worden! Ik probeerde de mogelijke doodsoorzaak te achterhalen van al deze dode diertjes, en ik besefte dat ze vlakbij de plaats waar ik de diertjes vond aan het werk zijn om het strand te verbeteren, al dit werk verstoord de bodem waar ze leven, (ze graven zich over 10 tot 15 centimeter onder het zand en voeden zich met organisch materiaal). En ze zijn ook nog eens erg gevoelig voor de kou, het vriest natuurlijk al weken erg hard hier, ik kwam er ook achter dat die kleine harts-egeltjes geen koud weer kunnen verduren met als gevolg dat het merendeel van de zee-egels die leven in relatief ondiep water het niet overleven, heel triest als je er over nadenkt.

Maar hier stond ik met een tas vol van stinkende zee-egel skeletten in mijn keuken. Als ik iets met de skeletjes wilde doen moest ik ze in ieder geval nodig schoon maken en spoelen zodat ze in ieder geval niet zo hard meer zouden stinken. Het was heel wat werk kan ik zeggen .. Ik ben een paar uur bezig geweest met schoonmaken van de buiten-en binnenkant van de zee-egeltjes. Eenmaal klaar telde ik 88 en een paar die gebroken waren. Nogal wat voor de korte wandeling! Ik ben nog steeds aan het bedenken wat te doen met zoveel zee-egeltjes, ik neig zelf naar sieraden, misschien een theatrale ketting.
Als iemand een leuk idee heeft laat het me weten!






Monday, January 11, 2010

woke up from Hibernating!

Hello Hello,
you must have thought I was completely off the radar! Don't worry, nothing serious! To be honest, I was a bit tired and wanted to go into hibernation. But now after having a break from blogging for some weeks and with the start of 2010 I have found the blogging spirit again and I'm here for a fresh start! I will start with a short catch up of the last couple of weeks.
I visited the lovely Daniela Pais and spoke about some very interesting projects we might stick our noses into. After that I had an exhibition in Capital Amsterdam! Which went great and left me with a lot of interesting contacts and lovely people with interesting stories. We also went for a short trip to neighbouring country Belgium for a short weekend. And we ofcourse celebrated Christmas and Newyears with our loved ones and family, it was very nice. So to keep it fresh and short a visual catch up from the past weeks!

Hallo Hallo,
jullie moeten wel gedacht hebben dat ik van de radar verdwenen was! Maak je geen zorgen, er was niets ernstigs! Om eerlijk te zijn, ik was een beetje moe en had zin om een winterslaap te houden. Maar nu na een aantal weken een pauze van het bloggen en met de start van 2010 heb ik weer de blogkriebels en ben ik er weer voor een verse start in dit nieuwe jaar! Ik zal beginnen met een korte samenvatting van de afgelopen weken. Ik bezocht de inspirerende Daniela Pais en sprak met haar over een aantal erg interessante projecten waar we wellicht onze neuzen in gaan steken. na dit avontuur had ik een tentoonstelling van "leaves Impression" in de hoofdstad, Amsterdam, wat helemaal goed ging en me een hoop nieuwe en interessante contacten heeft gegeven! we zijn nog even kort naar België geweest voor een kort weekendje. En natuurlijk heb ik ook heerlijk Kerst en Oud en Nieuw gevierd met mijn vrienden en familie. Dus om het fris en kort te houden hier een visuele samenvatting van de afgelopen weken!

My visit to Daniela Pais and her husband in Eindhoven, they both are so driven and friendly! We played a game of domino after lunch, so sweet!

Een aantal foto's van mijn bezoek aan Daniela Pais en haar man in Eindhoven, ze zijn beiden zo vriendelijk en gedreven! Na de lunch was er tijd voor een spelletje domino, zo schattig!



Here are some photo's from the opening of the exhibition in Amsterdam where "leaves Impression" also featured.

Hier een aantal foto's van de opening van de tentoonstelling in Amsterdam waar "leaves Impression" ook te zien was.


for a short weekend me and my love went to Belgium to visit the beautiful city of Brugge and Oostende which has a beautiful beach.

Voor een kort weekend zijn we even naar belgie geweest om te ontspannen in de mooie stad Brugge en heel kort even in Oostende waar een prachtig strand is.

Street art in Brugge which say's "hou de liefde in ere" which translates into "keep the love alive".

Een prachtige calligrafie op de muur in Brugge waarop staat, "Hou de liefde in ere".
Beautiful old chocolate moulds for making bon-bons and chocolate artwork in the chocolate museum in Brugge.

Prachtige antieke chocolade vormen voor het maken van bon-bons en chocolade kunst in het chocolade museum in Brugge.

In Oostende we saw snow on the beach! That was the first time I ever saw that!
In Oostende zagen we sneeuw op het strand! Dit was voor mij de eerste keer dat ik dit ooit zag!


Christmas and New year where also nice. Lot's of lights, presents, lovely food, stories and beautiful fireworks to top it all.

Kerst en Oud en Nieuw waren heel fijn. Veel lichtjes, kadootjes, heerlijk eten, verhalen en prachtig vuurwerk om het af te sluiten.