feeling like a spinster

A little while ago I posted about the mulberry silk fibres, and that I exchanged a portion of it with the lovely Martine for some "cactus-silk", another part of the fibres I kept and tried some new techniques with. I decided to make my so called "mistake" into an oppertunity and tried to make my own yarn. The lovely thing is that I could simply ask my mother to teach me how to spin fibres into yarn, this because she used to do this often with wool and even taught people from the neighbourhood. She taught me how to spin on a spinningwheel and also how to spin with use of a spindle. It was quite difficult, and it was some time ago that I learned a new craft so it was some getting used to. And as an extra difficulty we both never used silk fibres, which are completely different to work with than wool. But after some practice, We produced some lovely lushes looking yarn. After working at my parents on a spinningwheel I took a spindle home so I could practice some more handspinning. I have to say that I love to work with a spindle, I find it easier and after some more practice the thread I produced became thinner and more regular, I fear I have a new addiction coming up! It is really nice to spin silk while watching movies on tv! If I have some more time I will put some small movies on how to work with silk fibres and how to transform them into a beautiful homemade yarn!

Een poosje geleden postte ik over de moerbeizijde vezels, waarvan ik een deel ruilde voor "cactus zijde" met de aardige Martine, een ander deel van de vezels hield ik om een aantal nieuwe technieken mee te proberen. Ik besloot om mijn zogenaamde "fout" in een uitdaging om te zetten en probeerde mijn eigen garen te maken. Het mooie is dat ik gewoon mijn moeder kon vragen om mij te leren hoe ik vezels tot garen kon spinnen, dit omdat ze vroeger vaak deed met wol en zelfs mensen uit de buurt leerde wol te spinnen. Ze leerde me hoe te spinnen op een spinnenwiel en ook hoe ik kon spinnen met behulp van een spintol. Het was een uitdaging, en het was een tijd geleden dat ik een nieuwe vaardigheid leerde dus het was wel even wennen. En als extra moeilijkheid hadden we allebei nog nooit zijde vezels gesponnen, zijde vezels zijn echt heel anders om mee te werken dan wol. Maar na wat oefening, maakten we prachtige luxe zijde-garen. Na het werken bij mijn ouders op een spinnenwiel nam ik een spintol mee naar huis zodat ik wat meer kon oefenen in het spinnen met een spintol. Ik moet zeggen dat ik graag werk met een spintol, persoonlijk vind ik het makkelijker om mee te werken dan een spinnenwiel en na nog wat meer de te hebben geoefend werd de draad die ik spinde steeds dunner en regelmatiger, ik vrees dat ik er een nieuwe verslaving bij heb! Zijde spinnen tijdens het kijken naar films op tv! Als ik wat meer tijd heb zal ik een aantal kleine filmpjes op internet zetten over hoe te werken met zijde vezels en hoe je ze kunt veranderen in prachtig zelfgemaakt garen! 

The silk fibre waiting to be turned into yarn.

De zijdevezels die wachten om te worden omgetoverd in garen.

Here is the spindle I took home, a very simple one but with extra value, it was made more than 25 years ago by my mother, I even played with it when I was a child never understanding what it was for.

Hier is de spintol die ik mee naar huis heb genomen, het is een erg simpele, maar voor mij met extra waarde, hij is zo'n 25 jaar geleden gemaakt door mijn moeder. Vroeger heb ik er nog mee gespeeld maar ik begreep nooit waar het nou eigenlijk voor was.

These are the first try's, the bigger one is made on a spinningwheel and the smaller one with a spindle

Dit zijn de eerste probeersels, de grotere hoeveelheid gemaakt op een spinnenwiel, en de kleine met de spintol.

This is the result after some more practice using the spindle, more regular and much thinner yarn.

Dit is het resultaat van wat meer oefening gebruik makend van de spintol, een veel dunnere en meer regelmatigere draad.

another eco dye adventure!

Another adventure in dyeing, this time some more solar dyeing. I did a whole range of small samples in different solutions and with different kinds of fabric. I sealed the outside of the tops of the small jars with bees wax because the little jars don't seal properly (I tested them), and with a lucky coincidence that it also looks quite nice! Usely it is adviced to seal the dyeing content by pouring bees wax straight in the jar on top of the dye but this time I made an exception because of the size of the jar, and to be honest also to restrain myself, it's an extra barrier to not open them to quickly. I only hope the central heating doesn't get to warm otherwise the bees wax will melt, but until now the jars did not get to hot, they just produce a soft aroma of beeswax that fills my livingroom, which is very pleasant. Loving this whole proces, but I have to be patient for long now, I don't know if I can control myself !

Weer een nieuw avontuur in het eco verven, deze keer iets meer over het verven op zonnekracht oftewel "solar dyeing". Ik heb deze keer een hele collectie proefjes gedaan, met verschillende soorten planten en bereidings manieren maar ook met verschillende soorten stof. Ik heb de buitenkant afgesloten met bijenwas omdat de kleine potjes niet goed sluiten (ik heb het getest), en het ziet er ook nog eens mooi uit! Meestal word geadviseerd om de bijenwas in de pot te gieten op het verfbad, maar ik heb hiervoor een uitzondering gemaakt, en het is ook nog handig omdat het  me tegenhoud de potjes niet te snel te openen. Het enige waar ik een beetje voor vrees is dat de centrale verwarming te warm word en daardoor de bijenwas smelt, maar tot nu toe is dat nog niet gebeurd, het enige wat nu gebeurd is dat de zachte geur van bijenwas mijn woonkamer vult, wat heerlijk is!  Ik moet zeggen het is erg leuk dit hele proces alleen nu moet ik me voor een hele lange tijd inhouden, en ik weet niet voor hoe lang ik mijn nieuwsgierigheid kan bedwingen!

If you want to read more about solar dyeing or other ways of eco dyeing, You can read more about  dyeing in India Flints book "eco colour"


Als je meer wilt lezen over verven op zonnekracht of andere intressante manieren om ecologisch stoffen te verven, is dit een geweldig boek van India Flint genaamd "eco colour" Het is op dit moment alleen beschikbaar in een Engelse versie. 

sustainable jewellery for sale now at "het groene warenhuis"!

It seems to be the time of catching up, Remember these photo's of my "second skin" jewellery collection? A whole collection of those lovely pieces made from recycled leather are for sale now at hetgroenewarenhuis.nl  here you can mix and match you're own unique jewellery piece no piece is the same, and all is handmade from recycled leather. Enjoy !

Het lijkt de tijd van terugkomen op dingen die ik heb gedaan. Herinner je deze foto's nog van mijn sieraden collectie "second Skin"? een hele collectie is op dit moment te koop bij hetgroenewarenhuis.nl! hier kun je net zolang mixen en schuiven totdat je jouw eigen unieke sieraad hebt gecreëerd wat helemaal bij jouw past, want elk stuk is uniek en daardoor is geen enkel sieraad hetzelfde! Dus kijk geniet en wie weet vind je wel iets leuks!

 

the making of the "Leen Weber Prijs"

Remember the post from long ago about my work on jewellery for an assignment? (If you don't remember you can check it here.) Finally I finished the jewellry for this assignment. The result are 12 casted silver "awards" for The Ford Taunus M club Nederland. It took a lot of work but there you have it, beautiful silver pins to ware for special occasions. They are called the  "Leen Weber prijs" translating into "Leen Weber award", dedicated to the remarkable member Leen Weber  who passed away some years ago after a tragic car accident while on it's way to a car show in Germany.
Below some photo's of the total proces.

Herinner je een post die ik een lange tijd geleden deed over mijn werk aan een sieraden opdracht? (als je het niet meer weet kun je het hier weer terug lezen) Ik heb deze opdracht eindelijk afgerond! Het resultaat zijn 12 gegoten zilveren "prijzen" voor de Ford Taunus M club Nederland. Het heeft wat voeten in aarde gehad maar hier zijn ze dan, mooie zilveren spelden die te dragen zijn voor speciale momenten of club evenementen. De speld heet de "Leen Weber Prijs" vernoemd naar het markante lid van de club, Leen Weber hij overleed op tragische wijze na een ernstig auto-ongeluk op weg naar een autobeurs in Duitsland.

Hieronder een aantal foto's van het proces van het maken van de sieraden.

First some sketches for orientating which way I wanted to go.

Eerst wat schetsen om te bepalen welke richting ik op wilde.

   

Then more specific to define the definitive design, also in collaboration with the car club, so they also had a choice.

Dan iets specifieker om te definiëren hoe het uiteindelijke sieraad eruit komt te zien, ook in overleg met de autoclub, waar zij zich in kunnen vinden.

After that on to the more labor intensive work, during my visit to Jack en Ariette van Osnabrugge who kindly lend me some time and attention in their beautiful workspace in Amsterdam.

Toen het meer arbeidsintensieve werk, tijdens mijn bezoek aan Jack en Ariette van Osnabrugge die zo aardig waren om mij wat ruimte en advies te geven in hun prachtige atelier in Amsterdam.

The mold is almost finished, composed of three layers and all it needs now is some more filing from the edges to make it look more like one piece.

De mal is bijna af, samengesteld uit drie lagen, alles wat ik op dit punt nog moet doen is alle randen netjes vijlen, zodat het er meer uitziet als een stuk.

 

On to the silver caster, who made with my mold some beautiful silver jewellery pieces.

Op naar de zilvergieterij, die mijn mal omtoverde een aantal prachtige zilveren sieraden.

And this is what the finished pins look like all together after the casting, I couldn't be happier the day I got those. The changes in the color of the hair in the second photo are caused by lightfall, they all look alike in real life.

En dit is hoe het de spelden eruit zagen nadat ik ze kreeg van de zilvergieterij, ik was zo blij de dag dat ik ze kreeg. Het verschil in kleur van het haar in de tweede foto komt door de lichtval,dus wees niet ongerust ze zien er allemaal hetzelfde uit.

After all this work on to my friend, Silvian de Jager designer at Crystallize with a previous study of engraving, who engraved the name of the award on the silver pins.

Toen op naar mijn vriend, Silvian de Jager ontwerper bij Crystallize met een vorige opleiding tot graveur, hij graveerde de naam van de prijs op de zilveren spelden.

To make the picture complete I also ordered costum designed beautiful jewellery-boxes from Denmark with the logo of the car club, made from black wood with black velvet interiour and a also outer-box with the same logo to protect the wooden box.

En om het plaatje compleet te maken heb ik in Denemarken speciale sieraden doosjes laten bedrukken met het logo van de club, ze zijn gemaakt van zwart gelakt hout en gevoerd met zwart velours. Het hele doosje word beschermd door een "om-doosje" met hetzelfde logo.

And last the moment the first two award where given to members of the club. They where happy I heard ;)

En als laatste het moment waarop de eerste twee awards werden uitgereikt aan leden van de club. Ik hoorde dat ze wel blij waren met hun prijs ;)

happy valentines day everyone

happy valentines day for everyone!
and just for you some pictures I took last year. Have a nice day!

Fijne valentijsdag iedereen!

en zomaar voor jullie een paar foto's die ik vorig jaar heb genomen. Heb een geweldige dag!

fiddling and tinkering gloves

Yesterday I planned a day of fiddling and tinkering with a my lovely friend Gracielle Uda. The goal was to just do fun stuff and be together and do some sewing. We had mutually agreed that everything we did was allowed to fail. There was no pressure to make anything substantial or anything "finished". So it was just a day of chatting, eating cookies, drinking tea and just doing some nice sewing together. We used all the stuff I had laying around, old lace, all kinds of fabric, beads, strings and weird things. Against all odds we decided to do a little project, we wanted to make fingerless gloves. We started with some drawings of the look we wanted and ended up choosing some nice fabric and starting to cut, sew and think about how to make them (We both never made anything glove-like). It became a very nice afternoon and the more we worked on the gloves the more excited we became, they started to look like something nice, I even stiched my label in for fun. At the end of the day we managed to both make a pair of gloves that fitted and which we wanted to wear! Below some pictures of mine, hers she took with her before I could take a photo (so maybe next time), they where also beautiful with lovely blue lace. We both where suprised of what a day of fiddling and tinkering can have as a result! We both agreed we are going to do this more often!

Gisteren heb ik een dag met mijn goede vriendin Gracielle Uda afgesproken om een dag te prutsen en knutselen. Het doel was om bij te kletsen en wat naaiwerk te doen. We hadden onderling afgesproken dat alles wat we deden was toegestaan te mislukken. Er was geen druk om iets "groots en meeslepends" te maken. Het was gewoon een dag kletsen, koekjes eten, thee drinken en knutselen. We gebruikten al de dingen die ik nog had liggen. Oud kant, allerlei soorten stof, kralen, touwtjes en grappige dingen. Tegen alle verwachtingen in besloten we om een klein project te doen, we wilden vingerloze handschoenen maken. We begonnen met een aantal tekeningen te maken van hoe we graag wilden dat ze eruit kwamen te zien, en kozen een leuke stof waarna we begonnen te knippen, naaien en nadenken over hoe we ze het beste konden maken (We hebben allebei nog nooit handschoenen gemaakt). Het werd een leuke middag en hoe meer we werkten aan de handschoenen hoe leuker we het vonden, aan het einde heb ik zelfs voor de grap mijn labeltje erin genaaid! Aan het eind van de dag zijn we erin geslaagd om allebei een paar passende handschoenen te maken die we wilden dragen! Hieronder enkele foto's van mijn paar handshoenen, haar paar handschoenen nam ze mee voordat ik een foto van kon maken (dus misschien de volgende keer). Haar handschoenen waren ook heel leuk, met mooi blauw kant. We waren allebei verbaasd van wat een dag prutsen als resultaat kan hebben! We hebben allebei afgesproken dat we dit vaker gaan doen!

I decided to make a pair of gloves with a draw string at the bottom for a cropping effect.

Ik besloot een paar handschoenen te maken waar ik aan de onderkant een touwtje in maakte wat ik kon aantrekken voor een opbollend effect

Above the end result, I left the drawstring extra long so I could wrap it around for a more nonchalant look.

Hierboven het eindresultaat, ik heb het touw wat ik gebruikte om de onderkant aan te kunnen trekken extra lang gelaten zodat ik het om de handschoen heen kon wikkelen.

I beaded the end of the strings with beads I found in my cubboards

Ik heb de uiteinde van de touwtjes van kralen voorzien die ik vond ik een van m'n lades.

I had some left over mother of pearl buttons in different sizes that looked lovely on the top

Ik had nog een paar parelmoeren knopen over in verschillende maten die prachtig aan de bovenkant stonden.

The area of the thumb we decided to finish with a simple buttenhole-like stitch.

Het gebied waar de duim zit besloten we af te werken met een soort knoopsgat-achtige steek.

The house of Gepetto

Recently I visited the storage place of secondhand Lundia furniture, for a wood project I'm working on. It was amazing, it looked like the house of Gepetto (father of pinokkio). The entrance was not really visible with just a little sign saying "lundia" which led to a cold basement-like space packed with beautiful kinds lundia furniture and also some wood pannels. It looked amazing and was impressive, I had a nice conversation with one of the owners, Martin Ackermans, he was very helpfull in trying to find what I was looking for and let me take some amazing photo's of their storage space. I certainly am coming back for some more treasure hunt, only then with a warm jacket! Be sure to check out their site. For the people who can't read dutch, in short his history: Martin was searching for secondhand lundia furniture and discovered that there was no place where he could find this, this made him hire an old cycle shed where he started collecting and selling parts of this Lundia furniture, slowly his buisness grew to the size they are now. It really is nice to see a man who build this quite large buisness from scratch!

Pas geleden heb ik de opslagplaats van tweedehands lundia meubels bezocht, voor een hout project waar ik nu mee bezig ben. Het was echt geweldig, het leek wel op hoe het huis van gepetto (de vader van pinokkio) eruit zou kunnen zien. De ingang was een beetje moeilijk te vinden, er stond alleen een klein schattig bordje waarop "lundia" stond. Dit leidde tot een donkere koude kelderachtige ruimte volgestopt met prachtige meubelstukken en houten onderdelen. Het zag er prachtig uit. Ik had een leuk gesprek met een van de eigenaren Martin Ackermans, hij was heel behulpzaam om te helpen te vinden wat we zochten, en hij liet me een aantal prachtige foto's nemen van dit aparte bedrijf. Ik vertrok met wat prachtige hout schatten en ik moet zeggen, ik ga er zeker nog een keer terug voor meer schatzoekerij, alleen dan trek ik wel een warmere jas aan! Neem ook zeker even een kijkje op hun site Lees ook zeker even onder het kopje "over ons" daar staat het aandoenlijke verhaal over hoe de zaak is begonnen.

 

dreams of mulberry and cactus silk

After my last post of my mistake in ordering mulberry silk fibres instead of silk yarn I've had some nice suprises. Directly after posting about my "mistake" I got an email from my good friend Martine offering to exchange those fibres for something else, I'm always in for something new so I decided to take a chance and set up an silk exchange! I made a little package with the silk fibres but also some small suprises just for fun and topping it off with dried eucalyptus leaves to protect everything in the package. In return I got the most unusual silk I ever saw. My friend had recently visited Marrakech and brought home some nice silky souvenirs. She was prepared to exchange some of the silk she bought in Marrakech for the fibres. She send me what they told her was called "cactus silk" she didn't knew what it was, but was very curious of what I would do with it. I started to search the internet about this beautiful silk and found some information about "cactus silk".

Na mijn laatste post over de vergissing in mijn bestelling waarbij ik moerbei zijde vezels in plaats van zijde draden had besteld heb ik een aantal leuke verrassingen gehad. Bijna direct na de post kreeg ik een emailtje van mijn vriendin Martine, waarin ze aanbood om de vezels van me over te nemen. Zo ontstond het dat we een "zijderuil" opzette. Ze was recent naar Marrakech geweest en had daar prachtige zijde souvenirs van meegenomen, Ze bood aan om een aantal van deze mooie zijde souvenirs te ruilen voor de zijde vezels. Dat leek me een leuk plan. Ik maakte een pakketje waar ik niet alleen de zijdevezels in deed maar ook een paar kleine kadootjes zomaar voor de leuk, om dit alles te beschermen vulde ik het pakketje verder op met gedroogde eucalyptus bladeren. In ruil daarvoor kreeg ik een bijzondere zijde die ik niet eerder in mijn handen heb gehad. Ze stuurde me zoals ze haar hadden verteld, "cactus zijde" met ook een klein lief kadootje. Ze wist zelf niet precies wat "cactus zijde" was, maar ze dacht dat ik er wel iets interessants van kon maken. Naar aanleiding van deze leuke verrassing ben ik op het internet op zoek gegaan naar "cactus zijde"

above a picture of the silk bundles I got from the lovely Martine

hierboven een foto van de prachtige zijde bundeltjes gekregen van Martine

Above a picture of the silk fibres I accidentally purchased

Hierboven een foto van de zijde vezels die ik per ongeluk had gekocht

Most of the time Cactus silk is "Rayon", it is made of plant cellelose and produced in Morocco, it has as a special quality of beeing able to detain the most vibrant colors and has a beautiful shiny gloss. It is regionally known as "sabri".To get to know more about "Rayon" how it's made and it's history check out this link

meestal is de Cactus zijde "Rayon", wat gemaakt is van plant cellulose en word geproduceerd in Marrokko, het heeft als eigenschap dat het heel mooi kleur vasthoud en een prachtige glanzende gloed heeft. Het staat daar plaatselijk bekend als "sabri".Om meer te weten te komen over "Rayon" en de geschiedenis bekijk zeker even deze link

There also is a kind of cactus silk in Mexico known as "ixtle" that directly is made from the fibers of a cactus named "maguey" which is a plant in the family of the agave.

Er is ook een soort van "cactus zijde" die uit mexico komt. Daar staat het bekend als "ixtle" en word direct van de vezels van een bepaalde cactus genaamd "maguey" uit de agave familie gewonnen.

First the leaves have to be beaten scraped rinced clean and dried

Eerst moeten de bladeren geslagen worden schoongeschraapt en gewassen en gedroogd worden

Here a picture of the carding the fibre of ixtle over a cactus after the fibres are dyed

Hierboven een foto van het kaarden van de vezels van ixtle na een verfbad met behulp van een cactus

This cactus silk is also beautiful but less glossy and silky and a little bit more like raffia, you can find more about "ixtle" on this lovely site.
The silk I was given was beautiful glossy and vibrant of color, as you can see in the picture in the top of the post so I think it is made of plant cellulose. I'm not sure what I am going to do with it, but it is bound to be beautiful and vibrant of color so thanks Martine for this suprising and lovely exchange!

Dit is ook een prachtige vezel maar iets ruwer van aard, het lijkt meer op raffia. Je kunt meer lezen over "ixtl" op deze prachtige site.

De zijde die ik heb ontvangen was prachtig en vol van kleur en glans zoals je kunt zien in de foto bovenaan deze post dus ik denk dat de zijde gemaakt is van plant cellulose. Ik weet nog niet zeker wat ik ervan ga maken, maar het kan niet anders dan dat het een prachtig glanzend en vol van kleur word, dus dankjewel Martine voor deze leuke en verrassende ruil!